آنا دی آرماس، ستاره ی این روزهای سینمای هالیوود، سال ۱۹۸۸ تو شهر هاوانای کوبا چشم به جهان گشود. آنا نوجوونی خودش رو تو شرایطی گذروند که تو خونشون اینترنت و ویدئو پلیر نداشتند. اون برای تماشای فیلم به خونه ی همسایه شون میرفته و یکی از سرگرمی هاش این بوده که مونولوگ های فیلم ها رو حفظ کنه و بیاد جلوی آینه و اونها رو تکرار کنه.
علاقه ی آنا به بازیگری باعث شد که جذب گروه تئاتر هاوانا بشه و مسیر حرفه ایش رو از همون نوجوونی شروع کنه. چون مادربزرگش اصالتا اسپانیایی بوده، توی سن ۱۸ سالگی تصمیم میگیره به اسپانیا مهاجرت کنه تا بتونه مسیر بهتری رو توی بازیگری طی کنه. توی اسپانیا توی چندتا فیلم و سریال بازی کرد ولی بعد فهمید که برای تبدیل شدن به یه ستاره ی سینما باید وارد هالیوود بشه.
آنا تلاش کرد تا توی مدت کوتاهی به زبان انگلیسی هم مسلط بشه تا بتونه نقش هایی رو توی فیلم های هالیوودی بگیره و موفق هم شد. تا اینکه سرنوشت، آنا رو سر راه کارگردان بزرگ سینما یعنی دنی ویلنوو قرار داد. سال ۲۰۱۷، آنا تو نقش یه هوش مصنوعی هولوگرافیک توی فیلم زیبای «بلید رانر» بازی کرد، و بازی دیدنی و باورپذیرش توی این فیلم باعث شد تا بالاخره مورد توجه مردم و رسانه ها قرار بگیره.
سال ۲۰۱۹، یه نقش اول توی فیلم پر ستاره ی «نایوز اَوت» بازی کرد که فروش بالا و توجه منتقدان به این فیلم باعث شد تا آنا تنها نامزدی گلدن گلاب و تنها جایزه ی ساترن خودش تا به امروز رو دشت کنه. اما بعد نوبت به نقش آفرینی آنا توی یه فیلم بلاک باستری بود. آنا دی آرماس با بازی نسبتا کوتاهی که توی فیلم «زمانی برای مردن نیست» داشت، تونست در عرض مدت کوتاهی طرفدارای خودش رو چند برابر کنه و تبدیل به یکی از چهره های شناخته شده ی هالیوود بشه.
و حالا ما قراره شاهد فیلمی از این بازیگر خوش سیما تو نقش یکی از زیباترین شخصیت های تاریخ سینمای جهان باشیم. مرلین مونره قراره دوباره متولد بشه و باید دید که آنا دی آرماس چقدر تو انجام این کار موفقه. کسی که مسیری طولانی و سخت رو طی کرده تا به جایگاه امروزش برسه. کسی که شاید اگر تو یکی از شهر های آمریکا به دنیا میومد، خیلی زودتر به موفقیت امروزش میرسید. ولی ثابت کرد که از هر جای این کره ی خاکی که شروع کنی، باز هم میتونی به چیزی که آرزوش رو داری برسی.
